Psychoterapia Warszawa Mokotów Ochota Wola - ANIMA

Psychoterapia

Powszechnie wiadomo, że istnieje wiele nurtów psychoterapii. Psychoanaliza, psychoterapia psychodynamiczna, poznawczo behawioralna, humanistyczna, systemowa, integracyjna to główne, ale nie jedyne koncepcje teoretyczne określające rodzaj terapii.

Prowadzone od lat badania pokazują, że żadna uznana metoda psychoterapii nie jest znacząco lepsza niż pozostałe. Czym więc kierować się przy wyborze? Rozsądne wydaje się korzystanie z informacji zebranych z wiarygodnych źródeł oraz ufne podejście do osobistych preferencji. Podobnie jest z wyborem terapeuty. Najczęściej bierze się pod uwagę kompetencje, ale ważne jest też zaufanie, jakim skłonni jesteśmy kogoś obdarzyć. Decyduje o tym kilka pierwszych spotkań. Badania pokazują, że relacja, która powstaje między osobą korzystającą z terapii, a terapeutą, jest bardzo istotna dla ostatecznych efektów wspólnej pracy.

Dlaczego jest tak wiele różnych psychoterapii?

Od czasu Zygmunta Freuda wiele się w psychoterapii wydarzyło. Przemyślenia i odkrycia twórcy psychoanalizy do dzisiaj są wykorzystywane w większości podejść psychoterapeutycznych. Stanowią bazę dla rozumienia pacjenta i jego problemów. Z czasem kolejni myśliciele i wielcy psychoterapeuci dodawali do nich swoje idee i pomysły. W ten sposób powstawały nowe koncepcje i nowe szkoły terapeutyczne. Teorie psychologiczne ewoluują nadal, tak jak zmieniają się problemy, z którymi zmagają się ludzie. Nie ustają poszukiwania najskuteczniejszych form psychoterapii.

Dla wszystkich nurtów psychoterapii wspólne jest to, że dotyczą psychologicznych przeżyć człowieka. Zajmują się jego uczuciami, myśleniem, zachowaniem. Dostrzegają uwarunkowania biologiczne. Badają relacje z innymi ludźmi. Szukają dobrych rozwiązań dla pojawiających się problemów. To co poszczególne terapie różni, to akcentowanie innych obszarów funkcjonowania. Skupiają się na wybranych aspektach psychiki, uczuciach, myśleniu bądź działaniu. Stosują odrębne, charakterystyczne dla własnego podejścia metody, spójne z teoretycznym rozumieniem problemu. Opierają się w większym stopniu na treściach świadomych lub nieświadomych; na rozważaniu lub na doświadczaniu, obejmują jednostkę, parę, rodzinę bądź grupę.

Jakiej terapii potrzebujemy? (Kryteria podziału)

Ze względu na koncepcje tłumaczące zachowanie człowieka, mówi się o różnych nurtach teoretycznych psychoterapii (szkołach, rodzajach).

Ze względu na czas mówimy o psychoterapii krótko- bądź długoterminowej.

Ze względu na liczbę osób i rodzaj relacji między nimi, mówimy o terapii małżeńskiej, terapii pary, terapii rodzinnej, terapii grupowej. Terapia indywidualna dotyczy zawsze tylko jednej osoby: dorosłego, dziecka lub młodego, dorastającego człowieka.

Chcesz jeszcze dzisiaj rozpocząć psychoterapię w Warszawie, na Mokotowie, Ochocie lub Woli?

Ile czasu trwa psychoterapia?

Kilka tygodni do kilku, kilkunastu miesięcy. Zdarza się, że ktoś korzysta z zaledwie kilka spotkań i to mu wystarcza. Czasem potrzeba jedynie doraźnego wsparcia. Tak np. bywa w kryzysie – nagłej, niespodziewanej sytuacji, w danej chwili zbyt trudnej, żeby poradzić sobie samodzielnie. Dłużej trwa terapia w przypadku utrwalonych problemów. Czas zależy również od rodzaju psychoterapii, np. terapie psychodynamiczne są na ogół długoterminowe. Długość terapii, oczekiwania i cele omawia się już na pierwszych spotkaniach.

Czy korzystanie z psychoterapii, zajmowanie się uczuciami – to przejaw słabości?

W tym stwierdzeniu zawarta jest pułapka. W istocie, mogą nas „osłabić” emocje, do których się nie przyznajemy. Nie da się emocji nie doznawać, tak jak nie da się nie pocić, czy nie oddychać. Stwierdzono, że już samo nazywanie emocji zmienia sposób przeżywania. Czymś innym jest „być pod wpływem emocji”, a czymś innym „dać się emocjom ponieść” wbrew rozsądkowi. Dobrze jest emocje odczuwać, rozumieć i mieć na nimi kontrolę. Jakość relacji z bliskimi zależy w wielkim stopniu od zarządzania emocjami. Nad tym również pracuje się w trakcie psychoterapii.

Czy nie lepiej sięgnąć po leki?

Czasem łączy się psychoterapię z leczeniem farmakologicznym. W przypadku niektórych zaburzeń czy chorób psychicznych jest to nawet wskazane. Są też opinie, że w trakcie psychoterapii nie należy brać leków, również psychotropowych. Jest to sprawa indywidualna, do przedyskutowania z terapeutą, i z lekarzem psychiatrą.

Chcesz jeszcze dzisiaj rozpocząć psychoterapię w Warszawie, na Mokotowie, Ochocie lub Woli?

To nie ja potrzebuję psychoterapii, tylko mój mąż, córka, i inni…??

To się zdarza. Przykład: mąż (żona) pije, córka ma nerwicę, a Ty chcesz im pomóc. Takie sytuacje rodzą poczucie bezradności, blokują emocje, „wysysają siły”. Jeśli ktoś wielokrotnie coś robi bezskutecznie, to można powiedzieć, po pierwsze, że ma siłę – skoro to znosi, po drugie, że tę siłę może inaczej niż dotąd wykorzystać. „Skoro robisz coś wiele razy i to nie działa, to zmień to co robisz”. To nie jest żadna sztuczka. Można dojść do tego w trakcie własnej psychoterapii. Można zaopiekować się sobą, uchronić swoją siłę i korzystać z niej chociażby do radzenia sobie z przeciwnościami. Zmiana jednej osoby w rodzinie, czy w związku, zawsze prowadzi do zmian relacji z pozostałymi. Na terapii odzyskujesz wpływ na jakość twoich relacji.

Przecież mogę porozmawiać z przyjacielem, a psychoterapia to wymysł seriali i moda?

Przyjaźń, bliskość, miłość są bezcennymi źródłami oparcia i szczęścia w życiu człowieka. Przyjacielowi można się zwierzyć, znaleźć zrozumienie. Często to wystarcza. Ale jeśli to nie pomaga, prawdopodobnie trzeba coś zmienić. W terapii stawiasz sobie cel. Terapeuta jest osobą, z którą pracujesz nad swoją zaplanowaną zmianą. W trakcie spotkania poświęca Ci całą swoją uwagę. Pomaga odkryć niedostrzegane zależności. Pomaga Ci odzyskać świadomy wpływ na życie.

Dlaczego ważna jest dobra relacja terapeutyczna?

„Taka/i już jestem”, „inaczej nie potrafię”, „wiem, ze nie powinno się tak robić, ale..”. Niekiedy wiemy, że coś nam nie służy. Mimo to, w jakiś nieodgadniony sposób, dzieje się to dalej. W psychoterapii, w relacji między pacjentem i terapeutą, tak jak w życiu, ujawniają się powtarzające się sposoby nawiązywania kontaktów, utrzymywania relacji. Ze względu na specyfikę psychoterapii, dużą otwartość, pojawiają się uczucia takie jakie pojawiały się w relacji z innymi ważnymi osobami w życiu. W kontakcie z terapeutą, jak w laboratorium, można im się im przyjrzeć. Po to aby zrozumieć, mieć wybór i nie zachowywać się „automatycznie”. Psychoterapia pomaga realizować zdolność do udanych relacji, zgodnie z aktualnymi potrzebami.

Chcesz jeszcze dzisiaj rozpocząć psychoterapię w Warszawie, na Mokotowie, Ochocie lub Woli?

Dlaczego z psychoterapeutą nie można się przyjaźnić?

Psychoterapia odbywa się w konwencji nietypowej dla zwykłych, codziennych spotkań koleżeńskich. Stopień otwartości i poziom zaangażowania jest znacznie głębszy niż stosowany w zwyczajowych rozmowach między ludźmi. Dlatego pacjenta i terapeutę może łączyć tylko i wyłącznie relacja terapeutyczna. Zapobiega to obawom o wydostanie się informacji o pacjencie na zewnątrz. Pozwala na autentyczne wyizolowanie się w czasie sesji . Pozwala na czystą obserwację i dochodzenie źródeł problemów, bez obaw że zakłóci je lęk przed ujawnieniem, lub że na rozmowę nałoży się jakaś relacja spoza terapii.

Jaki psychoterapeuta jest mi potrzebny?

Wiele badań pokazuje, że czynnikiem bardzo istotnym dla powodzenia psychoterapii, jest relacja jaką nawiązuje pacjent z psychoterapeutą. „Umysł drugiego człowieka jest nam potrzebny do poznania i rozwoju własnej psychiki” (David J. Wallin). O kompetencje merytoryczne i doświadczenie zawodowe terapeuty możesz zawsze zapytać. Ale ważne są też, trudne do określenia, czynniki wzajemnego dostosowania. Niedefiniowalne, niemierzalne poczucie, że chcesz temu terapeucie zaufać i z nim pracować. To sprawdzasz „na własnej skórze”, w pierwszych godzinach kontaktu. Wybierając terapeutę, dobrze jest pozostać w zgodzie z własnymi emocjami.

Psycholog, psychiatra czy psychoterapeuta – czym się różnią?

Psycholog to osoba, która ukończyła 5 letnie studia psychologiczne.
Psycholog kliniczny to psycholog ze specjalizacją w tej dziedzinie.
Psychiatra to lekarz po studiach medycznych ze specjalizacją w tej dziedzinie.
Psychoterapeuta to osoba, która ukończyła studia psychologiczne lub medyczne (ale też pedagogiczne lub pielęgniarskie) i przeszła dodatkowe czteroletnie szkolenie z psychoterapii.
A zatem psychoterapeuta to: psycholog albo psychiatra (albo pedagog lub pielęgniarz, pielęgniarka). Natomiast psycholog albo psychiatra nie musi być psychoterapeutą.

Jakie są rodzaje psychoterapii? (Podejścia teoretyczne)

• Psychoanaliza, psychoterapia psychodynamiczna
• Psychoterapia behawioralna
• Psychoterapia poznawcza i poznawczo behawioralna
• Terapie humanistyczne
• Psychoterapia systemowa
• Psychoterapia integracyjna, integratywna, zintegrowana

Więcej o rodzajach psychoterapii przeczytasz tutaj: https://psychoterapiaanima.pl/jaka-psychoterapie-wybrac/